Kocham lato!

I po weekendzie. Matko, jak mi szybko leci czas, dosłownie bezlitośnie ucieka... Lato powoli dobiega końca - choć od wczoraj ciężko w to uwierzyć, kiedy na dworze 31 stopni - ale wieczory są dużo chłodniejsze i o 21.00 jest już bardzo ciemno :/// (całkiem niedawno mój termometr pokazywał w nocy 4 stopnie!) Za kilka tygodni pozostanie mi już tylko  wspomnienie lata na... zdjęciach.

I właśnie wczoraj Ani dostarczyła mi na skrzynkę zaległe zdjęcia znad morza. Od razu zachciało mi się urlopu ;)))

Przy okazji tych zdjęć chciałabym poruszyć jeszcze jeden temat. Komentowanie zdjęć. Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, iż upubliczniając się na blogu jestem narażona na opinię i krytykę innych osób. Obserwując inne blogi, rozmawiając z osobami je prowadzącymi, pisząc własnego stwierdzam, iż niektóre osoby wchodzą na nie tylko i wyłącznie w celach skrytykowania autora. Nierzadko jednak są to komentarze wulgarne i obraźliwe - dziwi mnie jednak publikowanie ich przez niektóre z Was na swoich blogach... (po co?) Konstruktywna krytyka a obrażanie to dwie różne rzeczy. Najbardziej żenujące są jednak osoby, które jako "Anonimowi" rzucają wyzwiskami pisząc takich komentarzy po kilka - jako "niby" od kilku osób pod jednym postem. Niestety nikt głupi nie jest, istnieje zresztą magiczny program do zczytywania adresów IP, następnie lokalizacji takiego adresu, więc tak do końca anonimowym się nie jest. 

Do mnie takie komentarze na szczęście docierają rzadko i jeśli już - pisane są przez osoby zazdrosne i zakompleksione - którym przeszkadza każda nowa, kupiona rzecz (lakier, kosmetyk buty etc.). Ja się pytam, co Was to obchodzi??? Niczego nie ukradłam, wszystko co kupuję - kupuję za własne zarobione pieniądze. I jak będę miała ochotę kupić sobie "dwusetny" lakier do paznokci to nic nikomu do tego.

I ostatnie: zaręczam wszystkim, iż nie jestem chora, wychudzona, nie mam anoreksji i problemów z jedzeniem, nigdy się nie odchudzałam i nie odchudzam. Zawsze byłam szczupła, jestem bardzo aktywną osobą i bycie "puszystym" mi raczej nie grozi. Nie siedzę wieczorami przed TV (zresztą nawet go nie mam!) z puszką orzeszków i chipsów, nie faszeruję się kebabami i pizzą 3 razy w tygodniu, nie zaglądam w nocy do lodówki i nie pochłaniam ogromnych ilości ciast czy ciastek (nie przepadam za słodyczami)... Komentarze w stylu "jesteś niesmacznie/strasznie/okropnie chuda" robią się powoli nudne. Naprawdę do pełni szczęścia nie są mi potrzebne nadwyżki kilogramowe, nie muszę ważyć 70 kg, żeby innym "zrobić dobrze". Nie mam kompleksów i dobrze czuję się we własnym ciele.

I to by było na tyle :)))