Pies przyjaciel i obrońca czyli kilka słów o szkoleniu psów

Jako, że dzisiaj niedziela a zawsze starałam się wrzucać niedzielnego posta o tematyce "light", czyli czas wolny/pasje/zwiedzanie/zainteresowania (przynajmniej starałam się aby tak było :P ) - dzisiejszy wpis poświęcam psiakom i ich miłośnikom :) Przedstawię aspekt szkolenia psów oraz podpowiem, czy pies rasy Owczarek Niemiecki to pies dla każdego.

Większość z Was wie zapewne bardzo dobrze, że ja się do "psiarzy" zaliczam, psa wspomnianej rasy posiadam, szkolę go i należę do Klubu ON. A skąd takie zainteresowanie?

Psy kochałam od dziecka - im większe tym lepsze !!! A miłością największą zawsze darzyłam owczarki niemieckie. Moim pierwszym psem tej rasy z którym zaczęła się moja przygoda ze szkoleniami był Mat  (zdjęcia brak...) Miałam wtedy jakieś 15 lat i złapałam szkoleniowego bakcyla - miałam wówczas najbardziej usłuchanego, grzecznego psa wśród swoich znajomych - chodziłam z psem do szkółki !

Epizod z zakupem shih tzu pominę, bo ewidentnie miałam jakieś zaćmienie umysłu decydując się na psa który wygląda jak jak "wiewiórka", z którym czułam się co najmniej idiotycznie będąc na spacerze w parku, mijając właścicieli dużych psów i klnąc w duchu, że dużego psa póki co nie mogę mieć... 

Porto vel Portosław - pierwszy "poważny" pies kupiony już świadomie, z myślą właśnie o szkoleniach.

Czy owczarek to pies dla mnie? Decydując się na psa pracującego jakim niewątpliwie jest owczarek musimy mieć świadomość, że leżenie na kanapie nie jest jego sensem życia. Jego życiem jest praca, ruch i zajęcie - tekst w stylu "kupię sobie owczarka bo one są takie mądre!" - po czym zakup, karmienie, głaskanie po głowie i piętnastominutowy spacer jest wszystkim co możemy mu zaoferować - z pewnością skończy się kłopotami, nieszczęściem psiaka i niejedną szkodą w domu... Bo owczarek owszem, jest mądry ale nie można liczyć na to, że skoro Rex w filmie "Komisarz Rex" (bądź Alex) jest mądry i zawsze wie jak się zachować - nasz też taki będzie bo przecież one mają to we krwi. Inteligencja jest wrodzona, ale już umiejętność siadania/warowania/pilnowania/zostawania itp. to odruchy wyuczone = wyszkolone. Owczarek szkoli się szybko - ale nie sam, z tymi umiejętnościami niestety się nie rodzi... Jeśli chcemy aby nasz pies był naprawdę ułożony - wybierzmy się z nim na szkolenie :) A nuż widelec zamarzy nam się taki "komisarz Alex" i zabawa spodoba nam się na tyle, że zechcemy pójść dalej i zdecydujemy się na poziom II czyli szkolenie obronne?

-------------------------------------

Post oczywiście nie tyczy się tylko i wyłącznie Owczarków Niemieckich ale wszystkich psiaków - tych rasowych i nierasowych. Jednak jako miłośniczka "jedynej słusznej rasy" ( :P :P :P ) musiałam zacząć od owczarków ;)))

WAŻNE! Zanim zdecydujemy się na zakup psa jakiejś modnej rasy - ZAWSZE zanim to zrobimy - zapoznajmy się ze specyfiką rasy. Piękny malamut nie jest dla lenia mieszkającego w bloku, przepiękny chart afgański nie popilnuje nam domu ani tym bardziej nie zamieszka w budzie, 70 letnia babcia nie da sobie rady z Dogo Canario... Mało kto też zdaje sobie sprawę, że york jest terierem a więc psem pracującym/polującym o mocnym charakterku - niekoniecznie będącym fanem różowych kurteczek i torebkowych nosidełek...Poczytajmy zanim unieszczęśliwimy siebie i przyszłego psa - nieodpowiednim wyborem...

-------------------------------------

SZKOLENIA

Moja dzisiejsza niedziela była wolna a pogoda dopisała - nareszcie od kilku tygodni nasz Klub Owczarka miał "zjazd".  Postaram się więc na podstawie najaktualniejszych zdjęć pokazać i wyjaśnić o co w tym wszystkim chodzi.

POSŁUSZEŃSTWO

Każde szkolenie zaczyna się od posłuszeństwa i każdy inny/dalszy level na nim bazuje. Nie można uczyć psa agresji kiedy on nas nie słucha... Takie szkolenie jest określane jako "PT" czyli Pies Towarzyszący.

Szkolenia powinny odbywać się w grupach. Najlepiej jest jeśli właściciel przychodzi na nie z psem a nie "idzie na skróty" oddając psa w ręce szkoleniowca. Większość problemów wynika z niewiedzy i błędów popełnianych przez właścicieli. 90% tych błędów to uczłowieczanie psa. Czyli traktujemy go jak własne dziecko, nie wyznaczamy granic a pies skrzętnie to wykorzystuje najczęściej robiąc "rozbrajająco - słodką minę" którą jest w stanie kupić wszystko...

Taki szkoleniowiec owszem, wyszkoli Wam psa ale najprawdopodobniej wy to zaprzepaścicie nie umiejąc od psa tego nauczonego posłuszeństwa wyegzekwować. Strata czasu i pieniędzy. Sami musicie nauczyć się zasad postępowania z psem, być niesamowicie konsekwentnymi (nie ulegać czarodziejskiemu wzrokowi i urokowi) a wtedy to już pójdzie z górki :)

Dlaczego w grupach? Ponieważ psy uczone solo, w tzw. sterylnych warunkach (np. w domu czy samotnie na podwórku) - pięknie wykonują wszystkie polecenia ale tylko tam. Jeżeli wybierzemy się na spacer po parku, zapragniemy wzmocnić i sprawdzić jego posłuszeństwo ćwicząc komendy "siad", "zostań", "waruj" i nagle z naprzeciwka wyleci nam inny piesek - nasz pupil będzie nas miał najgłębiej jak tylko może i ochoczo pobiegnie w stronę kolegi olewając nas z góry na dół. W przypadku konfrontacji "inny pies czy pan" - zawsze przegramy bo inny pies jest po prostu ciekawszy od pana, komend i setnego z kolei psiego ciasteczka  (wiem, to strasznie niewdzięczne z jego strony...)  Pies ma się nauczyć posłuszeństwa "w rozproszeniu" czyli w towarzystwie innych psiaków. Wtedy nadbiegający obcy pies nam nie straszny :)

Po co nam to wszystko? Ano po to, żeby mieć komfort z posiadania psa. Grzecznego, ułożonego, takiego, któremu można zaufać nie tylko w domu ale i na spacerze. 

Użeranie się z psem agresywnym, lękliwym czy uciekającym jest uciążliwe - nie możemy go puścić luzem bo może albo kogoś ugryźć albo uciec. Ani jedno ani drugie fajne nie jest...

Ile psów zginęło pod kołami aut bo komuś nagle uciekły? Gdyby były ułożone pewnie by żyły... Mój pies przybiega do mnie na pierwszą komendę - nie wyobrażam sobie siebie drącej się na pół parku bo mój pies znalazł coś ciekawszego ode mnie i postanowił pognać w siną dal...

Poziom II

OBRONA - IPO

Czy uczenie "obrony" jest złe?

Nie, jeżeli szkolimy się pod okiem profesjonalisty. IPO (bo tak się to nazywa) jest psim sportem. Czyli pies gryzie ale traktuje to... jako zabawę :) Rękaw, który ma "pozorant" jest traktowany jak zabawka - pies rąk nie ma a jego "narządem" chwytnym są tylko zęby :)

"To naprawdę bardzo miły pies proszę pana!"

Ale nie myślcie, że taka "pozoracja" to lekka robota ;) Ja ostatnio chciałam się sprawdzić i dałam ugryźć rottweilerowi. Robi wrażenie - bestia jest silna i zaufania nie wzbudza ;)

W IPO organizowane są również zawody - nawet rangi Mistrzostw Świata. Ale do tej zabawy selekcjonuje się wyjątkowe szczeniaki i konkretne rasy. Poza owczarkiem niemieckim, bardzo dobre wyniki w IPO osiągają owczarki belgijskie. Te psiaki mają niesamowity temperament, chęć do pościgów i gryzienia, podobnie jak ON, szybko się uczą.

My dzisiaj gościliśmy tego oto jegomościa - Isko, 4 miesięczny owczarek belgijski Malinois :)

Gadzina za nic na świecie nie chciał oddać zabawki ;)

Polecam również Ludviga - IPO w wykonaniu chihuahuy  :P

(dowód na to, że chihuahua to też pies - a nie maskotka! )

Tak właśnie ja się z psem bawię :) To jest moja pasja, to mnie interesuje i tak lubię spędzać swój wolny czas - ku ogromnej uciesze mojego psa :)

Należymy do Karkonoskiego Klubu Owczarka Niemieckiego - poza zabawą, od czasu do czasu "udzielamy" się jeżdżąc na pokazy wyszkolenia. Kilka razy już sprawozdania na blogu były ;)

A ile z Was ma psiaki? Czy ktoś próbował pieska szkolić? A może wśród czytelniczek mam jednak więcej "kociar"? 

;))))